دیپلماسی ضعیف ایرانی

با سلام  با توجه به تاریخ  گذشته کشور و بخصوص از بعد از جنگ تحمیلی هشت ساله برخلاف گفته برخی که دیپلماسی ایرانی را در برخی زمان ها خوب می دانند . باید گفت در طول  این سالها دیپلماسی ایران ضعیفترین  نوع  در منطقه بود ه است. 

 وزارت خارجه ایران در پیگری گرفت حق وحقوق قانونی ایران از بابت دریافت غرامت جنگی از عراق نا کارمد بود. 

 از اینکه در مجامع بین الملی از نقش عربستان و کشورهای عرب منطقه در جنگ علیه ایران  هیچ شکایت ثبت نکرد باید گفت بسیار ضعیف بود . و حتی زمانی هم که صدام منفور غرب وعراب شد باز ما دراین زمینه درست عمل نکردیم. 

 در دولت سازندگی در حالی که از حوادث پشت پرده جنگ بسیار خبر داشتند ولی در رسانه های جهانی و مجامع جهانی پیگری مناسبی انجام ندادند پس دیپلماسی این دولت  زیاد راضی کنند نبود است. 

 در دولت اصلاحات با توجه به تغییرات  در کشور و رواج رابطه با سایر کشورها باز این دیپلماسی نتوانست نقش موثری در توسعه اقتصادی ایجا دنماید( چون دیپلماسی در بیشتر کشورها به یک موتور محرک برای اقتصاد تبدیل شده است)برخلاف انتظار دولت اصلاحات بجای رونق اقتصاد کشور  ایران را وارد جریان پروند هسته ای نمود.  این روابط نه تنها کمکی به کشور نکرد بلکه خود موجب نفوذ و دخالت کشورهای دیگر در امور داخلی ایران شد. ودیپلماسی مرد همیشه ارام وزارت خارجه نتوانست برای کشور مفید واقع شود.تا انجا که رفتار بی ادبانه وزیر خارجه انگلیس در ایران از یاد کسی نخواهد رفت. در مقابل  کشور ها ما محر شرات شدیم. گفتگو شد چوبی علیه ایران . نه تمدن ما معرفی شد ونه برای ایران خیری در برداشت. 

دیپلماسی دولت تهدید و روب وحشت هر روز یک حرف داشت. برخی رفتار هادر چار چوبه قواعد بین الملل نبود. وزارت خارجه هرسال سفر به امریکا وسازمان ملل را داشت. نامه نویسی و تذکر به کشور ها و دعوت به دین نیز از اشتبا هات دیپلماسی ایرانی بود. در عراق باب گفتگو اغاز شد. ما شدیم یک پای ثابت تمام ناهنجاریها . دخالت های مختلف در باب مذاکرات هسته ای فراز ونشیب بیار ایجاد کرد. برخی تهدیدات خوب بود ولی در برخی موارد زیاد روی شد. رابطه با دنیارا بدون برنامه داشتیم . هر روز یک کشور از ما دور می شد. 

این دیپلماسی با این نوع گفتار ورفتار نتوانست برای ایران وایرانی عزت افرین باشد. هرچند تا ان زمان کسی جرات رفتار بد با ایرانی هار نداشت. این دیپلماسی هم با تغییرات پی دپی ناکارامد بود. 

دیپلماسی  تدبیر امید همراه با لبخند و امتیاز به ظاهر قضیه خوب اغاز شد. رفتار وشناخت  دیپلماسی ما از غرب وامریکا بیشتر شد. اما از بد حادثه انها هم دنبال رابطه برای کارهای دیگر شدند که گذر زمان انها را افشا خواهد نمود.دیلماسی ما شد برجام   و حاشیه پروند هسته ای  . باید از برخی از این دوستان تشکر نمود.  

این دیلماسی هم همه چیز را فدای برجام کردو در جای که باید هم منطقه را داشته باشیم وهم جهان را منطقه علیه ما شد . با کدخدا حرف می زنیم ولی نوچه های کدخدا در منطقه علیه ایران فعالیت می کنندو بهر حال باز دیپلماسی ایرانی نا کار امد بود. 

 امتیاز دهی بیش از حد سکوت در مقابل کشور های ضعیف منطقه از دیگر نا کارامدی دیپلماسی دولت تدبیر وامید بود. اگر این گروه کار خودرا با اقتدار و با اعتماد به قدرت ایران پیش می بردند نتایج مثبتی به همراه می داشت . با توجه به مذاکرات  سال گذشته  اکنون این دیپلماسی می توانند خوش بدرخشد ورابطه ایران را با دنیا از نظر اقتصادی هم پیوند بزند چرا که غرب بیشتر دنبال منافع خود است. با ید پای انها را به برخی موارد گیر کنیم.ضعف های سالهای گذشته همچون:

انفجار سفارت ایران در لبنان ویمن و قبول مسولین انفجار  توسط گروهای وابسته به عربستان  و کشتار نزدیک به پانصد ایرانی بی گناه و اعدام ایرانیان بازداشت شده در عربستان همه وهمه از ضعف وزارت خارجه ناشی می شودو همه چیز را فدای برجام پسا برجام نمودندو در برخی موارد اگر حتی با هماناقتدار صحبت می کردیم پیروز ماجرا در منطقه ما بودیم. 

 بهر حال باید گفت در این چهار دولت  که سه تا هشت ساله و یکی سه سال قدرت را در دست داشتند دیپلماسی ما نتوانسته نقش درست خودرا اجرا کند. در تمام این سالها بیشتر قطنامه ها ی بین المللی با رای اکثریت علیه ایران تصویب شده پس دوستان ما کجا بودند.چرا در قضیه کشتار و انفجار سفارت ایران  کشورهای مختلف محکوم نکردند.  

چرا غرامت جنگ از عراق را تا کنون دریافت نکردیم. ؟

چرا مذاکرات هسته ای اینقدر طولانی شد ؟

چرا بیشتر کشورها که علیه ما در جنگ تحمیلی شرکت داشتند رسمان  شکایت علیه انها نشد تا اکنون علیه ما نشوند؟ 

چرا با وجود همکاری با جامعه جهانی ما محور شرارت شدیم؟ 

چرا کشورهای دوست در هنگام سختی ما را فراموش کردند؟ 

چرا دیپلماسی  اخم و لبخند و تهدید برای کشو مفید واقع نمی شود/؟ 

 بهتراست در دیپلماسی دقت بیشتری صورت گیر هر کسی سفیر نشود هرکسی در وزادت خارجه دخالت نکندطبق قاون اساسی و فرمایشات رهبری اقدام شود (عزت مصلحت وحکمت ) سه عنصر اساسی برای سیاست خارجی ما  می باشد که درست رفتار نشد. هر کجا باید با عزت رفتار کنیم با عجز وارشدیم. هرکجا لبخند نیاز بود با تهدید و قلدری وارشدیم. هرکجا باید حکمت را عمل می کردیم اهداف شخصی را اجرا نمودیم. 

دیپلماسی ایرانی می توانست با داشتن این همه استاد و کارشناس در بهترین حالت قرار بگیرد اگر باور کنیم. خود وایران وقدرت وعزت ایرانی را. 

خدای نگهدار سرزمین  عزیزم ایران باش.هرکس به این کشور ظلم می کند نابود شود انشا الله.

 

خبری علمی تاریخی اطلاع رسانی...